Sinds 2007 wonen we op deze prachtige plek in het bos. Mensen vragen ons wel eens of we niet af en toe terug verlangen naar de stad of naar ons vorige leven. Nee helemaal niet, we hebben nooit spijt gehad van onze keuze om de stad en ons werk te verlaten, om opnieuw te beginnen hier middenin een bos in de Apennijnen op 600 meter hoogte, zonder buren en met een bosweg alleen naar onze huizen.
Het grote voordeel is dat we niet meer gebonden zijn aan de uren en vakanties van een baas en we hebben nu de controle terug over onze vrijheid en tijd. Minder werken en wat minder geld verdienen, maar meer tijd hebben, heeft als positieve consequentie dat we meer zelfvoorzienend kunnen zijn en niet altijd maar consument en alles alleen maar kopen. We kopen zeker nog in de supermarkt, maar gedurende de zomer eten we groente en fruit uit eigen tuin en zelf gebruiken we hoofdzakelijk honing van onze bijen en eieren van onze kippen. We kopen biologisch graan bij een boer in de buurt (we weten van welk veld het graan komt) en we laten het graan malen bij een molen. Van het volkoren meel maken we ons eigen brood gestookt met snoeihout. Dit alles geeft een enorme voldoening.
Toen we “La Fossa” net gekocht hadden dachten velen dat we de eerste winter niet eens zouden overleven en terug zouden vluchten naar de stad, maar we hebben ons goed weten te redden.
De groentetuinen beginnen te produceren de laatste jaren, want in het begin waren we hoofdzakelijk geconcentreerd op de restauratie van de huizen. We blijven continue experimenteren met permacultuur technieken en hebben deze aangepast aan het klimaat van dit berggebied. Door de jaren heen hebben we ervaren hoe sommige dingen niet zo goed en andere juist heel goed werken.
Tatiana is Italiaanse en is een afgestudeerd archeologe gespecialiseerd in de Middeleeuwen. Marc heeft studeerd in Nederland als HBO Laboratorium/Milieutechnoloog, maar werkte vele jaren als programmeur van web applicaties en databases.
Ik heb lange tijd van mijn leven gestudeerd en gewerkt als archeoloog. Ik heb nog steeds een passie voor cultuur en historie, maar ik miste de natuurlijke kant van mezelf: mijn passie voor dieren en de mogelijkheid om tijd te besteden met mijn hond, katten, kippen en paard. Het klinkt raar, maar dat is de reden waarom ik deze keuze heb gemaakt en waarom we nu in dit kleine paradijs leven.
Het gebied van Canossa waar we leven is rijk aan kastelen, kerken en torenhuizen, doordrenkt met middeleeuwse herinneringen. Buiten het Bed & Breakfast ben ik een gids en heb ik sommige opgravingen in dit gebied gedaan, zoals de kasteelruine van Crovara dat een paar kilometer van La Fossa vandaan ligt. Ik ben tevens full-time moeder en dat is een hele uitdaging.
Toen ik in Nederland woonde stond ik vele uren per dag in in de file om naar en van mijn werk te gaan. De hele dag zat ik achter een scherm en toetsenbord. Als ik dan uiteindelijk moe thuis kwam, was er weinig tijd om leuke dingen te doen. De wekker ging altijd te vroeg in de ochtend! Het weekend was om te slapen inkopen te doen en weinig anders. Het was ellende en na 7 jaar werken dacht ik al aan mijn pensioen.
Mijn vader is vlak voor zijn pensioen gestorven, waarna ik besloten heb om mijn leven radicaal te veranderen. Ik ben een jaar lang op wereldreis gegaan. Ik wilde niet meer geleefd worden en ik wilde niet meer mijn waardevolle dagen en tijd inruilen voor geld! Enkele dagen vakantie per jaar was niet genoeg.
Het leven op de snelweg was niet voor mij weggelegd. Ik moest en zou een avontuurlijkere, langzamere zijweg nemen om op een rustig afgelegen pad terecht te komen. De mooie plekjes van het leven vindt je niet langs de snelweg!
Ik reisde naar Australië, Nieuw-Zeeland, Indonesië: Maleisië, Thailand, Laos, Cambodja, Vietnam en India. Het is een geweldig jaar geweest! Ik zag zo veel dingen en ik heb zo veel nieuwe ervaringen opgedaan die mij anders hebben leren denken. Andere culturen, ander voedsel, andere godsdiensten, compleet andere belevingswerelden. In Australië was ik vooral geïnspireerd door een plek ontworpen met Permacultuur technieken. Het zien van deze plek gaf me positieve ideeën voor de toekomst. In Australië vond ik ook de liefde van mijn leven: Tatiana. Dit zijn enkele van de duizenden foto’s die ik gemaakt heb tijdens mijn reis.
We zijn vanaf 2011 ook imkers en produceren honing voor onszelf en voor de directe verkoop in kleine hoeveelheden.
Ons Bed & Breakfast loopt goed en de gasten die naar onze plek komen zijn heel tevreden. Ze vinden het landschap geweldig en voelen ook die speciale vibe die wij hadden toen we La Fossa voor de eerste keer zagen. Onze gasten genieten van de rust en de zorgvuldig gerestaureerde huizen. Vaak ze zijn nieuwsgierig naar onze levensstijl en we zijn blij om onze ervaringen te delen, want het verrijkt ons ook vaak met nieuwe ideeën.
Velen vragen ons over de betekenis van “La Fossa”. Het is de oude naam zoals de locale bevolking deze plek nog steeds noemt. In het Italiaans “Fosso” is een goot of graf. De straat heet ook Via Fossa. Het is niet de meest romantische naam: ik woon in “De Goot”, maar we wilden de oude naam behouden.
In 2005 waren we beide een wereldreis aan het maken. We hadden dezelfde tour van 10 dagen in de outback van Australie geboekt. Buiten slapen, woestijn, aboriginals, kangaroes, wijn, kampvuur en de vonk sloeg over. Tatiana was op het einde van haar trip, Marc aan het begin. Tatiana moest haar specialisatie in Middeleeuwse Archeologie nog afronden, waarna ze samen met Marc twee maanden India is gaan verkennen. Tijdens deze reis zijn onze plannen voor de toekomst gevormd.
Na onze reis heeft Marc zijn huis in Nederland verkocht en is definitief naar Italie vertrokken om onze plannen verder te realiseren. Het heeft meer dan een jaar geduurd, voordat we “La Fossa” vonden. We woonden eerst naast de ouders van Tatiana in een mini-appartement langs een drukke straat waar de ambulance met sirene iedere 10 minuten voorbij kwam. We hadden bijna iedere maand afspraken met makelaars in Umbria en af en toe in Toscane of Emilia-Romagna. Na het zien van een hele hoop bouwvallen met problemen, zagen we het bijna niet meer zitten en wilden we de hoop opgeven. Net op dat moment vonden we een advertentie in een ecologisch tijdschrift. Ze stuurden ons een paar slechte foto’s waardoor we bijna besloten om niet te gaan kijken. Na het eerste bezoek waren we ervan overtuigd dat dit dè plek is. “La Fossa”.
Zo vonden we La Fossa in 2007 (wat een troep):
Dit is La Fossa nu:
We hebben hard gewerkt om de groep huizen van La Fossa te restaureren. Vijf jaar continu. Op dit moment hebben we een punt binnen de renovatie bereikt waarin veel af is. Er zijn altijd nog dingen te doen en we hebben nog vele ideeën voor verandering, maar gelukkig hebben we ons hele leven nog om deze te realiseren!
Het kan flink sneeuwen hier gedurende de winter en het kan voorkomen dat we ingesneeuwd raken. Als het dreigt te gaan sneeuwen dan zetten we onze auto onderaan de straat en als we dan ingesneeuwd zijn dan lopen we gewoon de 1km bosweg naar beneden als dat nodig is. Voor de winter zorgen we dat we een enorme voorraad hebben.
In Vetto (de gemeente waarin we wonen) is een kleuterschool, een basisschool en een school voor het voortgezet onderwijs. Totdat Joséphine 12 jaar heeft brengen we haar iedere dag naar Vetto. De schoolbus maakt een rondje van een uur door de bergen om alle kinderen op te halen en dan is ze helemaal misselijk als ze aankomt, dus wij brengen en halen haar iedere dag (7 kilometer).
Onze puppy Yuki arriveerde in april 2023 en ze was een echte explosie van enthousiasme in ons gezin! Ze komt uit een nestje van zeven harige bolletjes, met een Maremma herder en border collie mix moeder en een pure border collie vader. Lees verder →
Wil je een pop die identiek is aan jou, met je kleding en accessoires? Het kan een uniek en bijzonder cadeau zijn voor een dierbare! Ze zijn geheel met de hand gemaakt en hebben een hoogte van 35/40cm met veel aandacht voor detail. Lees verder →
Dit is een korte introductie tot de geologie van de Tassaro-vallei. Lees verder →
Enige uitleg over de ecologie van de speciale beschermingszone (SAC), van het gebied van communautair belang (SCI) van de Rio Tassaro. Lees verder →
Val Tassaro wordt bevolkt door een groot aantal insecten, die tot talloze soorten behoren. De specifieke omgevingsomstandigheden doen ons geloven dat deze populatie hoog is. Lees verder →
